Tak tau nak kata apa... tak tau nak luah pada siapa-siapa... so saya telan dan simpan segalanya sorang-sorang. Nak postkan kat blog pun tak boleh.... Jangan dedahkan aib orang... takut nanti Allah akan dedahkan aib kita pulak. So... simpan sajalah dalam hati..
Yang tau hanya dua tiga orang sahaja.... Harap ia menjadi pengajaran dan teladan... Moga segalanya berakhir dengan keputusan dari perbincangan yang telah kami lakukan.
Harap ia takkan membawa kerosakan kepada mana-mana hati.... Kesian memang kesian.... tapi apa nak buat... apa yang perlu diutamakan adalah semua orang.... so... try to accept and think positive about that..
another history in my life....
So as usual... walau apa pun..... smile...
No comments:
Post a Comment